www.braterskieprzymierze.fora.pl

Khaagar

-A chętnie, chętnie- Krasnolud pociągnął spory łyk trunku i poczuł, jak zaczyna się rozgrzewać

BeronHeavyhand

Beron musiał zasnąć przy ognisku, kiedy tamci dwaj poszli do lasu. Gdy Khaagar, rzucając się na napitek przybysza, niefinezyjnie upuścił na niego martwego zwierza, Beron podskoczył obudzony i strącił jelenia do ognia. Szybko myślący krasnolud nie miał czasu na żadne wyjaśnienia. Zaraz za jeleniem rzucił się w stronę ogniska, aby go uratować. W końcu dobre mięso marnować się nie może... gdy wskoczył do ogniska, stwierdził, że coś go parzy i jest z deka za gorąco... chwycił zwierzę za kark i jednym mocnym szarpnięciem odrzucił go poza ogromne ognisko. Beron już miał się wycofywać, lecz potknął się o gruby pień podpałki i runął twarzą w sam środek ognia. Krew napłynęła mu do oczu. Poparzony i wściekły krasnolud napiął mięśnie z całej siły i z uporem pchał w drzewo, które go przygniotło. Całe ognisko zaczęło się ruszać i wszędzie latały ogniki. Beron zaprezentował imponujący pokaz siły i wytrwałości wyrzucając ogromnego bala z dala od siebie a sam wybiegł poza zasięg ogni. Widok był niesamowity: lecąca, płonąca kłoda i biegnący, ryczący krasnolud, który zamiast gasić płomienie na swym ubraniu zaczął się wyżywać na drewnie.

Khaagar

Khaagar który już trochę wypił, zatoczył się i przewrócił.

Oggford Oddech Trolla

Wstał z miejsca i ruszył po lekko przypaloną zwierzynę przyglądając się temu jak Beron "mści" się na podpałce. Podniósł przyszłe jedzonko i przyglądał mu się dokładnie z każdej strony.
- Eeee... - podrapał się po głowie - ...wie ktoś z was może jak się z tego ściąga futro?
Spojrzał na Khaagara. On mu raczej nie odpowie na to pytanie, przeniósł więc wzrok na nowo przybyłego
- Chyba jeszcze nie mieliśmy okazji by się poznać - wyciągnął rękę w jego stronę - Oggford.

Gość

Willer -uscinął ręke korasnoludowi- Ja się to gówno z tego ściąga? Gdybym wiedział to... Może podpalony krasnal wie? -popija z manierki którą odebrał od Khaagara.

BeronHeavyhand

*Beron dalej zmagał sie z ogniem i wywrzaskiwał przekleństwa, których nawet jego krasnoludzcy toważysze nie znali, wyżywając się dalej na kłodzie*

Oggford Oddech Trolla

Spojrzał pełen podziwu na Berona.
- Że też on ma zdrowie - pokiwał głową, zasiadł przy ognisku i zwrócił się do Willa - Zatem Will, skąd pochodzisz i co Cię sprowadza na to...ekhm...zadupie?

Gość

Po krótce? [kobieta lekkich obyczajów] sam nie wiem... wracam z rodzinnych gór, wędruje już z ho ho długo! - uśmiecha się - ale powiem wam, że między krasnalami rażniej. Gdy szedłem przez góry, wśród tych słabiaków leśnych, cholernych i zasmarkanych elfiaków, prawiem z głodu nie umarł. [dro.wy] nie chciały nawet kawałka chleba rzucić. - Uśmiechnął się podle - Ale w końcu znalazłem pobratymców. Akurat nasi napadli na elfich kupców. Pomogłem naszym i odpłaciłem elfom! - Położył się na ziemi znudzony podróżą - A ten podjarany rzeźnik i wy skad jesteście? -Wskazał na Berona.

Oggford Oddech Trolla

Spojrzał na "podjaranego rzeźnika" i zaśmiał się. Mogłoby się wydawać, że Beron nie miał zamiaru przestać się palić.
- Ten podjarany rzeźnik mieszka tutaj, w knieji Neverwinter, a ja? - Prasknął ze smutkiem, często nazywał owo parsknięcie "krasnoludzkim westchnięciem" - ...Ja mieszkałem kiedyś we Wrotach, a teraz wędruje po krainach w poszukiwaniu miejsca gdzie czułbym się dobrze.... - Powiedział krasnal - ....i chyba znalazłem. -Spojrzał przy tym na pogrążonego w alkoholowym śnie, Khaagara i pochłąniętego paleniem się Berona - Ale znając moje krasnoludzkie szczęście, pewnie za niedługo i stąd wyruszę w dalszą podróż.

BeronHeavyhand

Beron chwycił ostatkami sił palącą sie wciąż kłodę w ręce i podniósł ją tak, że aż obsypał wszystkich iskrami i żarzącymi się odłamkami kory. Uderzył drzewem kilka razy o ziemię, jak by miał zamiar ją ukatrupić... - Wredny... ork!!! - Beron z obłędem w oczach wrzucił drewno z powrotem do ogniska, lecz biedny Khaagar, który miał pecha spać po drugiej stronie został obsypany gorącym żarem i palącym się drewnem. Gdy wszyscy znów zwrócili wzrok z Khaagara na Berona, ten już zdejmował ostatnią warstwę palącego się ubrania swego...

Khaagar

Khaagar niezupełnie rozbudzony z błogiego snu (alkoholowego Wink

) podniósł łeb i powiedział:
- Ja się palę- po czym walnął się dalej na ziemię. Po 20 sekundach zrozumiał co powiedział i od razu wstał z rykiem patrząc się na swoją kopcącą się brode.
- Który był taki mądry? Co?!?!?!?!?!?!?!?!
Zobaczył Berona robiącego striptease i dwóch krasnoludów, którzy nie mogli wytrzymac ze śmiechu na widok ogniotrwałych pobratymców.

Oggford Oddech Trolla

- Wiecie co? - Odezwał się krasnal - Potrzeba nam jakieś przygody, ten spokój i ta stagnacja potrafi doprowadzić krasnoluda do obłędu - stwierdził.

Gość

*Krasnolud pierdnął, beknął i zasnął*

Khaagar

-O skubany co ty dziś jadłeś??
*Krasnolud zemdlał*

BeronHeavyhand

[Polana, nieopodal miasteczka w Knieji Neverwinter... rano, po imprezie ogniskowej]

Wszyscy spali jak zabici. Po sytym posiłku i bardzo wielu łykach mocnego dopalacza w postaci piwa i miodu pitnego nikt nie był w stanie obudzić się tak szybko, bądź po prostu nie chciał. Wyglądało to jak istne pobojowisko... ognisko i popiół były porozrzucane w pobliżu krasnoludów. Beron leżał osmolony, rozkrakiem w samych gaciach, a obok niego leżało jego przypalone ubranie i zmasakrowana kłoda. Khaagar spał po drugiej stronie ogniska z przypaloną brodą i ze ślinotokiem z pyska. Przykryty był niezdarnie zdjętą skórą ze zwierzyny. Oggford natomiast... chrapał niesamowicie z kawałkiem jeleniego udźca w mordzie. A Wilermann... gdzieś się ulotnił...