www.braterskieprzymierze.fora.pl

Gość

[Wypiszę tu wszystkie 3 moje postacie coby nie zakładać kolejnych tematów ^^]

Khelgrin Krwawy

Imię: Khelgrin

Nazwisko rodowe: Grzmiąca Pięść

Przydomek: Krwawy

Krótki opis: Khelgrin jest barczystym krasnoludem. Niewielki wzrost nadrabia obwodem w pasie i barkach. Brązowa broda, lekko przypruszona pasemkami siwizny powiewa luźno, sięgając aż po pas. Głowa, skryta przeważnie pod rogatym hełmem, porośnięta jest długimi szorstkimi jak szczecina włosami. Czarne oczy krasnoluda powoli zaczynają odmawiać posłuszeństwa. Szczególnie po wypiciu większej ilości gorzały. Ogorzała twarz prawie nie widoczna spod zarostu nie nosi na sobie żadnych blizn. Gęste brwi łączące się między oczami sprawiają wrażenie jakby Khelgrin był wiecznie zły bądź zamyślony. Schodząc trochę niżej: Bicepsy krasnoluda, wyrobione wieloma walkami, pracą w kopalni i ćwiczeniami są twarde i wielkie. Silne ramiona trzymające topór

i tarczę są jego głównym atutem. Piwny brzuch powoli zaczyna dawać o sobie znać i pod lnianą koszulą pojawiło sie dziwne wybrzuszenie wielkości połowy beczki z piwem. Umięśnione nogi schowane prawie po kolano w ciężkich buciorach dźwigają około 90-kilogramowe cielsko Khelgrina.

Ekwipunek:
-Jednoręczny topór

bojowy wykuty własnoręcznie przez Khelgrina jeszcze za czasów młodości w klanowej siedzibie. Bardzo lekki i poręczny. Prawie nieodłączna część codziennego oprzyrządowania krasnoluda.

-Kolejny jednoręczny topór

, jednak pomimo podobnego wykonania różni się znacznie od pierwszej broni. Jest cięższy i trochę większy przez co zdecydowanie ciężej się nim włada. Jednakże uderzenie takim toporem jest zdecydowanie bolesne i nieprzyjemne. Jest to zaiste mordercza broń w rękach doświadczonego krasnoludzkiego wojownika.

-Powracający toporek do rzucania. Jedna z najcenniejszych broni krasnoluda. Wykonana głęboko w kuźniach klanu z Gór Miecza, posiada zdolność powracania do specjalnego magicznego futerału z odległości nie większej niż 40m. Po mniej więcej minucie (][ turkach) od rzutu broń, korzystając z zaklętej w niej mocy teleportuje się wprost do specjalnie na ten cel wykonanego futerału.

-Ot i najbardziej mordercza broń krasnoluda. Oburęczny topór

bojowy. Broń wykonana przez najbardziej doświadczonych krasnoludzkich kowali z Gór Miecza. Ostrze wykonane z zimnego żelaza nasączono magią utwardzającą metal. Zabieg ów skutkuje zdecydowanym poprawieniem walorów bojowych broni. Może być nawet kilka razy ostrzejsza, oraz bardziej wytrzymała. Nawet w starciu z kamienną ścianą nie wyszczerbi się nie mówiąc już o pęknięciu. Khelgrin rzadko nosi ową broń. Jest to dlań zbyt cenna pamiątka po rodzinnych stronach aby ryzykować utratę jej w walce.

-
Okrągła drewniana tarcza, okuta na krawędziach o raz w samym środku krasnoludzką stalą stanowi prawie nieodłączną część ekwipunku Khelgrina. Wygrawerowany jest nań klanowy herb krasnoludów z Gór Miecza, Klanu Grzmiąca Pięść.

-Napierśnik- Khelgrin przeważnie nosi na sobie grubą ćwiekowaną zbroję skórzaną. W wielu miejscach wytartą ale w gruncie rzeczy solidną i mocną, w dodatku całkiem nieźle chroniącą przed wieloma słabszymi atakami. Na poważniejsze wyprawy zabiera płytowy napierśnik z krasnoludzkiej stali, porządnie wypolerowany, z rodowym herbem na piersi.

-Rękawice- Na co dzień krasnolud obywa się bez rękawic. Jego ręce i tak są na tyle twarde i zaprawione że wielu ludzi pozazdrościłoby takiej skóry. Jednak do walki ubiera Wykonane se stali płytowe rękawice chroniące go przed niechcianymi ranami na dłoniach, ew. przed utratą palców.

-Hełm- Stalowy hełm na głowie krasnoluda pojawia się stosunkowo często. Rogi wykonane z kości jakiegoś dużego zwierzęcia osadzone po bokach całkiem dobrze się prezentują (przy okazji sztucznie podnoszą wzrost krasnoluda) ale są także całkiem użyteczne w walce. Nadzianie się na taki róg mogłoby, dla normalnego człowieka, być nawet śmiertelne.

[khem nie wiem czy robić Tu DnDwską kartę ale chyba sobie odpuszczę ^^ ]

Ivisdel Vierdyn
Imię i nazwisko: Ivisdel Vierdyn
Wiek: Młody. Jak na elfa. Mówi że ma 172 lata. Ile w tym prawdy?
Pochodzenie: Południe. Z Suldanessellar
Wzrost: Średniego wzrostu. A dokładnie? około 165 cm
Stan cywilny: Wolny
Profesja: Elficki łucznik, łowca, wojownik. Innymi słowy kiedy potrzeba celnego oka oraz silnego ramienia Ivisdel zawsze jest na miejscu.

Wygląd: Co tu dużo mówić. Iv wygląda na młodego elfa, jakim w końcu jest, bo 172 lata to jak na elfa dużo nie jest. Niewysoki szczupły jegomość. Często chodzi w zielono-brązowym płaszczu idealnie maskującym go w lesie. Włosy brązowe, długie, spływające luźno na ramiona. Oczy tegoż samego koloru, duże migdałowe, nie sposób nie poznać że [pedale]. Zbytnio muskularny nie jest, choć kilka lat życia w lesie i tułaczki zaprawiły go całkiem nieźle.

Umiejętności specjalne:
-Ivisdel jako łowca interesuje się zagadnieniem magii związanej z naturą. Jest on początkujący w tej dziedzinie szkolenia łowcy i póki co pobiera nauki na temat. Zdążył on już opanować kilka podstawowych zaklęć

1. Światło - co tu dużo gadać. Jest to czar imitujący światło pochodni. Czas trwania: 20min Czas rzucania: 1 tura

][. Śliskość - pokrywa obszar o średnicy 10m od miejsca wskazanego przez rzucającego czar śliską mazią utrudniającą poruszanie się po nim. Czas trwania: 10min. czas rzucania: ][ tury

3. Oplatanie - Czar powoduje że z ziemi(podkreślam ZIEMI nie podłogi, drewna itp.) pod nogami wskazanej postaci wyrastają bardzo wytrzymałe pnącza które oplatają nogi ofiary do wysokości kolan. Pnącza samoistnie obumierają po 3 min. czas rzucania: ][ tury czas trwania: 3 min.

Ekwipunek:
-Bliźniacze ostrza bólu-
Są to dwa krótkie, identycznie wyglądające, bogato zdobione miecze. Wydaje się jakby biła od nich dziwna zielonkawa poświata. Oba mają tą samą dziwną właściwość: przy trafieniu przeciwnika w nie osłonięte ciało, nawet gdy nie dochodzi do zranienia, podrażniają końcówki nerwów co wywołuje ostry ból o natężeniu zależnym od głębokości rany, miejsca zetknięcia z ciałem przeciwnik, np. gdy miecz taki trafi płazem w załóżmy przedramię i nie dojdzie do skaleczenia to przeciwnik poczuje mniej więcej coś na kształt ukąszenia przez osę. Lecz gdy ciało zostanie choćby draśnięte ból wywołany podrażnieniem nerwów przez magią zawartą w mieczach jest niepomiernie większy do tego jaki wywołałoby takie samo zranienie zwykłym ostrzem. Ów ból do nieprzytomności postaci nie doprowadzi ale może na przykład spowodować że nie będzie w stanie opanować odruchu bezwarunkowego i upuści broń chwytając za zranione przykładowo ramię.

-Długi łuk

-Kołczan ze strzałami

-Zbroja wykonana jest z chitynowej skorupy pociętej na średniej wielkości płyty. (Uwaga wywołują nieprzewidziane reakcje zwierząt w pobliżu)

-Bardzo mała kusza wykonana z drewna jesionowego. Jej niewielkie rozmiary pozwalają ją łatwo ukryć pod płaszczem

Quilanth Soth

Imię i nazwisko: Quilanthe Soth
Rasa: Słoneczny [pedał]
Pochodzenie: Evereska
Klasa: Bard
Wyznanie: Corellon Larethian
Charakter: Chaotyczny neutralny- inaczej mówiąc robi co chce.
Wiek: Trochę ponad 150 lat
Wzrost: 167 cm
Waga: Szczupły- 57 kg
Oczy: Niebieskie
Włosy: Długie Blond

Umiejętności: Rzucanie czarów, pieśń Barda, otwieranie zamków.

Ekwipunek:

-Zwyczajny rapier.
-Kilka sztyletów (4-5) poukrywanych w różnych zakamarkach ubrania.
-Mieszki ze składnikami zaklęć
-brak zbroi nie licząc grubych ćwiekowanych karwaszy ze skóry.